Του Καθ.Δρ. Γ.Ζουγανέλη

Στα αριστερά, στοιχεία του ΙΓΜΕ για το ζεόλιθο στη περιοχή Πετρωτά απο το 2011. Η έκθεση δίνει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως ότι…

Ο μέσος όρος περιεκτικότητας του ζεόλιθου στο ορυκτό δεν είναι 95% όπως ακούγεται στα ΜΜΕ αλλά γύρω στο 45%. Πολύ λίγο για να είναι εκμεταλλεύσιμος.
Εμφανίζει μικρή ιοντοανταλλαγή. Ευτυχώς, αυτό το πρόβλημα ελέγχεται.

Μέσα στο ορυκτό υπάρχει ουράνιο 6 φορές περισσότερο απο το κανονικό και Θόριο 4 φορές περισσότερο απο το κανονικό, όπως και ινώδες είδος ζεολίθου. 
Δοκιμές χρήσης του συγκεκριμένου ζεόλιθου σε θερμοκήπιο δεν έδειξαν αύξηση της απόδοσης. Λογικό και αναμενόμενο.

Γιατί τόσο καιρό στα ΜΜΕ ακουγόταν ότι η Ελλάδα έχει πολύ και καλής ποιότητας ζεόλιθο στη Θράκη, αφού η γνωμάτευση του ΙΓΜΕ ήταν γνωστή απο το 2011; Γιατί το ΥΠΕΚΑ άφηνε να εξελίσσεται αυτή η φαρσοκωμωδία; Τί προετοιμαζόταν;

Ενδιαφέρον είναι, ότι η κρίση της έρευνας του ΙΓΜΕ απο τους καθηγητές Μηχαηλίδη και Φιλιππίδη αποδέχεται με υπογραφές, ότι ο φυσικός ζεόλιθος Πετρωτών και Σκαλώμματος ΔΕΝ είναι εκμεταλλεύσιμος. Στη κρίση τους δεν διατυπώνουν κανενός είδους ένσταση στα περισσότερα απο όσα αναφέρει η έκθεση.

Ανάμεσα στα άλλα που αποδέχεται η έρευνα του ΙΓΜΕ και η κρίση της έρευνας τους απο τους Φιλιππίδη και Μηχαηλίδη είναι ότι ο Ελληνικός Φυσικός ζεόλιθος και των Πετρωτών και του Σκαλώμματος Ροδόπης περιέχει ποσοστό ινώδους ζεόλιθου. Η παρουσία αυτού του είδους το ζεόλιθου όπως και οι ίδιοι αποδέχονται τον καθιστούν ακατάλληλο προς εκμετάλλευση. Εδώ δεν συμφωνώ. Λύσεις υπάρχουν.

Θα μού ακουγόταν σαν κακόγουστο αστείο να ακούσουμε ξαφνικά από τα ΜΜΕ ότι ο Ελληνικός φυσικός ζεόλιθος των Πετρωτών απέκτησε ξαφνικά μέσο όρο περιεκτικότητας 85%. Με ποια λογική δικαιολογία τότε οι δύο καθηγητές αποδέχτηκαν το 2011 ως γενικά επαρκή – κάτι που διαφαίνεται απο τα σχόλιά τους – τη μελέτη του ΙΓΜΕ;

Πρίν τοποθετηθώ επιστημονικά στο θέμα, και κρίνω τελικά την κρίση των δύο καθηγητών, θα σας πρότεινα να μελετήσετε τα άρθρα μου εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

Η παρουσία του Ουρανίου και του Θορίου σε τόσο υψηλά ποσοστά είναι κάτι που αποκλείει πλήρως τη μη βιομηχανική χρήση του ζεόλιθου των Πετρωτών. Παράλληλα, το μικρό ποσοστό καθαρού ζεόλιθου που υπάρχει μέσα στο πέτρωμα πρέπει να υποστεί επεξεργασία για να εμπλουτισθεί μέχρι το 95% ή παραπάνω, αυξάνοντας το κόστος του.

Σημειώστε, ότι ένα πέτρωμα είναι εκμεταλλεύσιμο σε ουράνιο όταν περιέχει ουράνιο πάνω από 0.03%. Η λήψη του ουρανίου δεν είναι κάτι δύσκολο να γίνει.

Υπάρχουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα σημεία που πρέπει να σας αναφέρω:

ότι παρότι η εταιρεία που ενδιαφέρεται να κάνει την εξόρυξη έχει να κάνει με ένα ζεόλιθο κακής ποιότητας, η επένδυσή της υποστηρίζεται απο τη Γερμανική Τράπεζα KfW. Αυτό σημαίνει πολλά. Σε ποιά οικονομικοτεχνική μελέτη θα μπορούσε να βασιστεί μια τράπεζα όπως η KfW για να στηρίξei την εταιρεία πλήν του ότι στο πέτρωμα υπάρχει ουράνιο και θόριο εκμεταλλεύσιμο;
ότι – όπως άκουσα - η περιοχή του Σκαλώματος Ροδόπης ήδη πουλήθηκε για εκμετάλλευση “ζεολίθου”. Ο στόχος και εδώ φαίνεται ότι ήταν ο ίδιος… Είναι περίεργο ότι στη μελέτη απο το ΙΓΜΕ δεν δίνεται αναφορά στην ύπαρξη σπανίων μετάλλων και ιχνοστοιχείων για τη περιοχή του Σκαλώματος Ροδόπης. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει.
Το ΥΠΕΚΑ θα έπρεπε να μη επιτρέπει τη χρήση εφαρμογών του ζεόλιθου που εισέρχονται στη τροφική αλυσίδα είτε στη μορφή τροφών είτε στη μορφή λιπασμάτων χωρίς να αναγράφεται σε αυτές ο τόπος παραγωγής τους και τα ποσοστά στοιχείων και ιχνοστοχείων που περιέχουν. Σε αυτό δεν σηκώνω κουβέντα…

Kάθε σκεύασμα πρέπει να έχει γραμμένο πάνω του:

Tόπο, μέθοδο και ημερομηνία συκευασίας, φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά, ιοντοανταλλαγή κλπ. 
Ποσοστά του κάθε είδους ζεόλιθου και ξένης ένωσης που περιέχει.
Ιχνοστοιχεία που περιέχει (π.χ. Βαρέα μέταλλα, Ουρανίδες κλπ)
Αυτό όμως αφορά και την έρευνα στα ορυκτά. Σε κάθε ορυκτό πρός εκμετάλλευση πρέπει να γίνεται
αναγνώριση φάσεων και εύρεση των ποσοστών τους με XRD (αυτό γίνεται αυτόματα με software)
στοιχειακή ανάλυση (XRF) και ιχνοανάλυση (XRF, ΙCP, ΙΝΑΑ, κλπ)
μελέτη μικροδομής (SEM) και
θα πρέπει να ακολουθούντα πάντα τα διεθνή standards που υπάρχουν στο τρόπο συλλογής και εμπλουτισμού των δειγμάτων

Η οικονομοτεχνική μελέτη του ΙΓΜΕ για την οποία διαμαρτύρεται η εταιρεία που θέλει (για τους λόγους της) να κάνει εξόρυξη στα Πετρωτά, πράγματι θα έπρεπε να είχε γίνει και αυτό θα μπορούσε να έχει πολλές και ύποπτες ερμηνείες.

Στο γενικότερο ερώτημα αν θα μπορούσε η κυβέρνηση να δώσει άδεια εξόρυξης στην εταιρεία που ενδιαφέρεται να κάνει εξόρυξη στα Πετρωτά, η γνώμη μου είναι ότι θα μπορούσε να τη δώσει με τον όρο η εταιρεία αυτή να ελέγχεται για τα προιόντα που πουλάει πρός χρήση στη τροφική αλυσίδα (τροφές, ζωοτροφές, λιπάσματα κλπ), όπως θα έπρεπε ήδη να γινόταν με τους ζεόλιθους που πουλούνται σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Αυτό η κυβέρνηση δεν έχει ούτε τις γνώσεις ούτε τις υποδομές να το κάνει.

Τη κρίση που έκαναν οι δύο καθηγητές στην έρευνα του ΙΓΜΕ την βρίσκω επαρκή μεν για το επιστημονικό επίπεδο της χώρας αλλά σε διεθνές επίπεδο διαφαίνεται ότι δεν γνωρίζουν πολλά θέματα που αφορούν τις τεχνολογικές εφαρμογές του ζεόλιθου. Αυτό έχει ως συνέπεια να αποδέχονται ότι ο Ελληνικός φυσικός ζεόλιθος είναι εκμεταλλεύσιμος μόνο όταν ευρίσκεται σε ποσοστό πάνω απο 75%.

Μου κάνει εντύπωση επίσης πως δύο αυτοί καθηγητές δεν γνώριζαν ότι η απόδοση του ζεόλιθου εξαρτάται και απο το χώμα, όπως και το ότι αγνόησαν στην έκθεση τους την οικονομική σημασία της ύπαρξης ουρανιδών.

Γνωστά ορυκτά ουρανίου

Αντί Επιλόγου

Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, πώς μια Γερμανική τράπεζα του μεγέθους της KfW στηρίζει χωρίς οικονομοτεχνική μελέτη μια εταιρεία που θέλει να εξάγει ζεόλιθο που κατά το επίσημο κράτος είναι μη εκμεταλλεύσιμο.

Χωρίς να σας εξηγήσω το γιατί, κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να πιστεύει πλέον κανένας κανένα σε αυτή τη χώρα. Έχουμε να κάνουμε με συμμορίες. Αυτή είναι η γενική μου εκτίμηση για όσα αντιλαμβάνομαι.

Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!